Bir gizli direniştir; O kadın! Gündüz vekil, akşam evindedir örneğin... 1935’in en güzelidir. Mebrure’dir, Sabiha’dır, Nakiye’dir; O kadın! Özgürlüktür, savaşmaktır; O kadın! Otuziki operasyon, 8000 saattir... Göklerin en şahanesidir. Sabiha Gökçen’dir; O kadın! Bereketli, doğurgandır; O kadın! Kybebe, Kybeke, Kybele, Kubaba ya da Kupapa’dır... Ceza ve lanet göndericisi olarak Harran’ın Ay Tanrısı Sin’dir, mesela... Her devirde tanrıçadır; O kadın! İnsani değil, ilahi bir garezdir; O kadın! 27’sinde varilde yakılarak ve betonla soldurulmuş, Kefen çiçeğidir. Pınar Gültekin’dir; O kadın! Merhamettir, sağ duyudur; O kadın! Balkan Savaşı’nın yaralılarına burkulmuştur kalbi... İlk Türk kadın doktor olmuştur, örneğin... Safiye Ali’dir; O kadın! Haktır, mücadeledir; O kadın! Cumhuriyeti savundu diye “gavur” denmesine inat, Başörtüsüne direnerek avukat olmuştur. Süreyya Ağaoğlu’dur; O kadın! Pes etmemektir; O kadın! Mülkiyeli ilk kız öğrencidir örneğin... Cinsiyeti kaymakamlığa uygun görülmeyince, İlk kadın Emniyet Müdürü olmakta azmetmiştir. Feriha Sanerk’tir; O kadın! İnce hesap, matematiktir; O kadın! İlk kadın muhasebeci olmak yetmemiş, Ekonomi doktoru olmuştur kadın başına... Utanmamış ilk kadın banka müdürü de olmuştur, Nişantaşı İş Bankası’na...İclal Ersin’dir; O kadın! Mülki idaredir, validir; O kadın! Kentin dizginlerini tutmak için kendini dizginlemiştir belki de... “İğneli Koltukta Dört Buçuk Yıl” diye yazmıştır anılarını. Lale Aytaman’dır; O kadın! “İlk kadın bakanımız olacak.” diye 1971’i bekledik. Prof. Dr. Türkan Akyol’dur; O kadın! İlk kadın büyükelçimiz için 1982’yi... Filiz Dinçmen’dir; O kadın! İlk kadın komandomuz... Tülin Tepedeldiren’dir; O kadın! Binbaşı Esra Özatay, İlk kadın Filo Komutanı’mızdır; O kadın! Sensin, benim, annemiz, ablamız, teyzemiz... Hepimiziz; O kadın! Doğduğu gün ateşten gömleği kuşanmış, Ölene dek üzerinde; ruhu cevvaldir, O kadın! Bellektir, bilinçtir, örftür, kültürdür; O kadın! Yüreklidir... “Harem ne ki? Dünyayı ben yöneteceğim!” der, dünyaya kafa tutar... Hürrem Sultan’dır; O kadın! Devranı yönetemediyse de en azizine vesile olmuştur... Feleğin çemberine çomak sokan Ata’mızın annesi, Zübeyde Hanım’dır; O kadın! Çıkarın üzerindeki ateşten zıbını, ateşten gömleği, kefeni... Bırakın geçsin; siz sadece seyredin! Kimmiş? O! Kadın!
Editör: Ömür Ünver