İnsanı yaşadığı hayat toplumcu yapar.. Yapmalı da... Ben paçamı kurtarıp, rahata kavuştum diyemez kimse... Öyle ya... Bir toplum, birlikte toplum olur... Her ölenle biraz da biz ölürüz... Her açla, aç... Üşüyenle, üşürüz... Her tutsakla biraz da biz tutsak oluruz... Zira, toplumsal durumlarda hiç kimse bacağından yalnız asılmaz... Bin bir cefa.. Onlarca ceza alanlar var.. Bu uğurda.. Ne yapalım.. Bu düzeni ben mi değiştireceğim? Demeyecek.. Usulsüz olan hiçbir şeye göz yummayacaksın.. Elimi oğuşturdum, birbirine kavuşturdum.. Etliye, sütlüye de karışmıyorum, rahattayım.. Diyemeyiz.. Gün gelir.. O sığındığımız korunaklı yerler bizi koruyamaz olur.. Bugün.. Dün başı kumda gömülü olanlara dokunmazken sistem.. Döner.. Dokunacağı kimse kalmayınca.. Kendini kurtardı zannedenleri.. Saklandığı yerden çıkarıp.. Dokunur.. Öyledir.. Dedik ya.. Bir toplum, ancak birlikte toplumdur.. Birlik olmak.. Açla aç.. Evsizle evsiz olmak.. Merhamet.. Bir lütuf.. Değildir.. Eşit toplum için.. Vicdan.. Akılcı toplum için.. Bilinçtir.. Bozuk sistemler var oldukça.. Kaçarak korunaklı yerlere sığınmamız kurtarmaz bizi.. Zaten, bi kurtarıcı da beklemeyin.. Sizi, sizden.. Sizi iradenizden.. Başkası kurtarmaz bilin.. Bu bozuk sistemden çıkarı olanlar.. Gün gelir size de dokunurlar.. Tarım bitmiş haberi yok.. Çifti ölmüş duyanı yok.. Öğretmen atanamıyor.. Ehli olmadığı işlerde, iş cinayetine kurban gidiyor.. Kılıçlı, palalı, mafyatik dizilerle.. Cahillik pompalanıyor.. Çıkıyor bi insan kılıklı canavar.. Canı sıkıldığı için bir insanı öldürmek istiyor.. Üstelik canice, kılıçla yapıyor.. Ama kimi? Nasıl olsa; Ceza almam.. Takım elbise giyer.. Olmadı psikolojim bozuktu der geçerim.. Zaten.. Bana gücü yetmez diye.. Hiç tanımadığı bir kadını.. Yol ortası.. Bir kaldırımda.. Katlediyor.. İşte canım kardeşim.. Artık hiçbirimiz.. Bu böyle gelmiş.. Böyle giderin.. Arkasına sığınamayız.. Bozuk bir sistem varsa.. Değiştireceksin kökten.. Halksın sen.. Böyle gelmiş bu çarka.. Çomak sokarım.. Gitmez böyle diyeceksin.. Hemen şimdi.. “İstanbul Sözleşmesi Yaşatır” “Yoksulluk kader değil, düzenin yarattığı çarktır” “İnsanca yaşamak haktır” Diyeceksin.. Ya da.. Canım kardeşim.. İdare-i maslahatcılığa devam edecek.. Sıranın sana gelmesini bekleyeceksin...
