<b> </b> <h3>Fotoğraf sanatçısı Renate Graf’ın "İpek Yolu'nda ve Zamanda Geriye Yolculuk" adlı sergisi, Institut français Ankara, Fransa ve Avusturya’nın Türkiye Büyükelçilikleri ve<span class="Apple-converted-space"> </span>CerModern işbirliği ile Ankara CerModern’de ziyaretçilerle buluşuyor.</h3> Sergi 29 Ocak – 27 Mart tarihleri arasında CerModern ana salonda ziyarete açık olacak. Fransa’nın Türkiye Büyükelçisi Hervé Magro, sergi ile ilgili şunları dile getiriyor: “Uzun yıllar Paris’te yaşayan Frankofon fotoğraf sanatçısı Renate Graf’ın hüneri, bizleri zaman, alan, yaşam yerleri ve manzaralar yardımı ile değişmez olanı sorgulayan bir yolculuğa çıkarmasında. Tarih ya da mekan ne olursa olsun dünün yolculuğunun fotoğrafları çok tanıdık; Orta Asya’nın doğal ve ruhani manzaraları bugünün Anadolu’suna kadar uzanıyor. Oysa bu kalıcılık aynı zamanda kırılgan. Renate Graf, bizleri iklim mücadelesi ve çevresel değişim ile yüzleştirerek, yolculuğun sürdürülebilirliğine dair dingin güvenceyi kırarak dikkatleri çekmeye çalışıyor. Bu sergi, sanatçının 'Türkiye, Fransa ve diğer tüm hükümetlere ve vatandaşlarına beraber harekete geçme çağrısı.” <h3>Graf'ın kendisini fotoğrafa adamasına neden olan şey edebiyat ve şiir tutkusuydu</h3> Avusturyalı Frankofon fotoğrafçı Renate Graf, görüntünün dilin kıyısında bocaladığı şiirsel bir belgeleme biçimi olarak tanımlanabilecek güçlü çalışmalarıyla geniş beğeni topladı. Gerçekten de Renate Graf'ın kendisini fotoğrafa adamasına neden olan şey edebiyat ve şiir tutkusuydu. Fernando Pessoa, Rainer Maria Rilke, Tagore, T. S. Eliot, Edmond Jabès, Paul Valéry ve Hermann Broch gibi yazarların okumaları, zihninde fotoğraf yoluyla yakalamaya çalıştığı görüntüleri ortaya çıkardı. Ayrıca, sinema da sanatçının çalısmalarında önemli bir rol oynamaktadır. Wim Wenders, Jean-Luc Godard, Werner Herzog, Visconti ve Tarkovsky gibi film yönetmenleri, Renate Graf'ın o imgeleri kendine özgü bakışı ile ve eşsiz tarzıyla birer varlığa dönüştürmesinde önemli referanslardır.<span class="Apple-converted-space"> </span> Kamera, çok erken yaşlardan itibaren sanatçıya seyahatlerinde eşlik etmeye başlar. Çıktığı her seyahati - Güney Hindistan, Fas, Çin, Alaska, Rusya, Yemen, Kamboçya, İtalya, Almanya, veya doğduğu topraklar olan Avusturya gibi, her birini kendine has coğrafyalarıyla kamerası sayesinde belgeler. Seçtiği metinlerden alıntıları el yazısıyla yazarak ilişkilendirdiği fotoğraflarından seyahat defterleri oluşturmaya başladı. Bunlar, Fas'taki Delacroix'in karalanmış defterlerine ya da Frieda Kahlo'nun günlüklerine benzeyen, seyahatin harikalığına dair sanatçıların tanıklıklarıdır -<span class="Apple-converted-space"> </span>anlatı ve sanatın bir karışımı. <span class="Apple-converted-space"> </span>Bu süreç ivme kazandı ve sanatçının kendisi tarafından ciltlenmiş daha büyük formatlı kitaplara yol açtı. Zamanla, karanlık odada geleneksel teknikleri kullanarak geliştirdiği daha büyük formatlı görüntüler yaratma ihtiyacı hissetti. Bugün, Renate Graf'ın fotoğrafçılığı, eserlerini karakterize eden resimsel kompozisyonun resmi sadeliği ile birleşen kendine özgü kimerik kalitesiyle tanınmakta ve eserleri dünya çapında prestijli özel ve kamu koleksiyonlarında yer almaktadır. 2019'da Rui Freire Galerisi-Güzel Sanatlar, Renate Graf'ın Portekiz'deki ilk kişisel sergisinin yapılmasını üstlendi. Serginin başlığı: “Fotografçının günlükleri: düşünceler görüntülere dönüşür-1992” retrospektifi fotoğraf dilinin olağanüstü zenginliğini ve nüanslı siyah beyaz paletini sergilemiştir. 2021 yılında Özbekistan'ın Taşkent kentindeki Fotoğraf Evi'nde açılan “İpek Yolu'nda ve Zamanda Geriye Yolculuk” görüntülerinin evrensel erişimini gözler önüne seriyor.<span class="Apple-converted-space"> </span> <h3>Benim gördüklerimi tarif edecek bir dil</h3> Renate Graf, çalışmaları hakkında şunları söylüyor: "Kelimenin klasik anlamıyla bir fotoğrafçı değilim; fotoğraflarım, gerçek bir fotoğrafçınınkinden farklı bir amaca hizmet etmek için var; tam veya kesin değiller. Ayrıca mükemmel fotoğraflar da değiller. teknik mükemmellik arayışı sadece görüntü olarak değil, bir dil olarak, bir anlama işaret eden işaretler olarak işlev görürler... Tanımlamazlar, tanıklık ederler ve bir evrenin kültürel çeşitliliği içinde kendi başlarına bir dildirler, benim gördüklerimi tarif edecek bir dil."